Mezardakilerin pisman olduklari seyler icin, dünyadakiler birbirlerini yiyorlar!..: Havlu Kenari

Ay Isigin da Gizlidir

Her gün bir yerden göcmek ne iyi.
Her gün bir yere konmak ne güzel.
Bulanmadan, donmadan akmak ne hos.
Dünle beraber gitti, cancagzim
Ne kadar söz varsa düne ait.
Simdi yeni seyler söylemek lazim.

(Hz. Mevlana)

~~~~!!!!!!!!!!!!!!!~~~~

Yasam bir tiyatro, bizlerse bu tiyatronun oyunculari, kimi zaman neyi oynayacagimizi seceriz, kimi zamansa üzerimize bicilen rolleri oynamak zorunda birakiliriz, kimi zaman oynadiklarimiza kader der gecistiririz, gittigimiz her yerde sessizlik sadelik arariz, yüregimizdeki firtinayi dindiremeyiz birtürlü.Dogruyu söyledikce tenhalasirken etrafimiz, saire inanip, "kargalar sürüyle, kartallar yalniz ucar"diye aldatiriz kendimizi, kötü günlerimizde güler yüzlü insanlar ararken,yoktur etrafimizda, unuturuz gülümsemeyi. Ukala ve geveze insanlardan kacmak isteriz köse bucak, ukalalik ederiz hayata, Ayrintilar cezbeder bizi, hep nedenini bilmek isteriz,oysa cogu insanin umurunda degildir nedenler,onlar yenilgi ve zaferlerini duymak isterler. Tanimadigimiz, hatta, taniyip da ilgilenmedigimiz insanlar örnek gösterilir bize, sorularimiza dilsiz, cevaplarimiza sagir kalinir cogu zaman.

Mezardakilerin pisman olduklari seyler icin, dünyadakiler birbirlerini yiyorlar!..

1 Nisan 2010 Perşembe

Havlu Kenari

Hiç yorum yok:

Linkler

Featured Posts